Een operatie kun je uitstellen, maar het mes moet er een keer in. Patiënten stellen behandeling uit. Wie wil er Corona bij? Zorgverzekeraars geven ziekenhuizen een voorschot om tijd tussen uitstel en behandeling te overbruggen.
Maar in de care: uitstel is afstel. Cliënten kiezen zélf voor afstel, bang dat wijkverpleging of begeleider Corona meeneemt. Wie brengt ouder(s) nu naar een verzorgingshuis? In de care worden misgelopen inkomsten gedekt via continuïteitsbijdragen e/o NOW. Lastig zijn gemeentes met verschillende regels. Terwijl marges in WMOJW al smal zijn.
De care kan niet achterover leunen. Uitgevallen ‘Corona-uren’ moeten vastgelegd worden. Er komt een kluit aan verantwoordingen aan.
In de care kunnen bedrijfsvoering en ondersteunende taken nog veel beter. Bot snijden helpt niet, slim aanpakken wel. (Verdere) digitalisering, systemen (beter) op elkaar aansluiten, (snellere en betere) dashboards voor de verzorgenden, financiële rapportages, signalering op productie en bepaalde producten, plafonds, productiviteit, inzet deskundigheid op de juiste plek, etc. Niet eenvoudig, want zorg is complex. Een pak koffie branden en verkopen is echt eenvoudiger.
Leonard den Hollander
Partner